Yanarken Şiiri - Mehmet Erdoğan 3

Bak ruhum bu kış günü nasıl da yangınlarda,
Saçlarımdaki alev az da ispat etmez mi?
Sen bir bahar yaşarsın, ömrünce artık anla,
Benim yanan bedenim, buzda rahat etmez mi?

Bir damla düşse gökten ben de buharlaşıyor,
Kalbten kopmuş nefesim alev göğü aşıyor,
Her nağmem yanık mecnun bak arzı dolaşıyor,
Leyla var ise gölde, sazda rahat etmez mi?

Ben onunla bütünüm, ondan bu korlar, buzlar,
Bak güneş gecededir, gündüzdedir yıldızlar,
Bahardan değil kıştan çiçek topluyor kızlar,
Bu gönül üşüten bir nazda rahat etmez mi?

Etmiyecek bilirim bende bu yangın varken,
Ben de damlalar korken, aysbergler de yakarken,
Bir sabahın çağrısı sarsa ruhumu erken,
Yar ile kutuplarda hazda rahat etmez mi?