Nerdesin yağmur gözlüm, çöllerde kaldık bizler,
Suladığın çiçekler bak solacak birazdan.
Bir kısmı yazdan solup gidiyor birer birer,
Bir kısmı da soğuktan, dondurucu ayazdan.
Ama senin gözlerin öyle farklı pınar ki,
Damlalar hem ılıktır, aysbergleri eritir.
Hem de kurak çöllere öyle kevser sunar ki,
Filizleri gövertir, yeşillikler bitirir.
Evet ey yağmur gözlüm, senin hasretin yakar,
Bugün bütün bağları, bostanları kavurur.
Ne zaman cansız bize, kevser ırmağın akar,
Baharın bengisuyu, ateşi, koru vurur.
Kuruduk yağmur gözlüm gel yetiş imdat eyle,
Abı hayat akıt da bâdiyeler bağ olsun,
Mesihi soluğunla, kalbleri abat eyle,
Çağımız bir gül bağı, bağımız bir çağ olsun.
Kayıt Tarihi : 24.8.2022 05:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!