Sırrına ermeden ömür tükendi
Yarını düşlerken düne yanarım
Nefesim daralır damar tıkandı
Kabına sığmayan cana yanarım
Dumana değiştim onca nefesi
O yüzden muzdarip göğüs kafesi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
insan ömrünün çoğu yanmakla geçmiyor mu ki zaten üstadım ?
Malesef zamanında yanmak varmış iş işten geçtikten sonra yanmak açık havada ateş yakmak gibi bir şey bir yanın ısınsa diğer yanın donuyor.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta