Yanarım Şiiri - Mahmut Ünsal

Aşık olmuşum bak ben cananenim
Derde düştüm mecnun ve divanenim.
Aşk ile dönerim ben pervanenim.
Yanarım yar aşkı ile yanarım.

Aşkın ateşine düştüm ta ezel.
Düşenler ağlamaz derler bu mesel.
Sanki yanmak sade bir bana özel.
Yanarım yar aşkı ile yanarım.

Ben yare divane olmuşum nidem.
Yari burdan alıp haneme gidem
Ateşe tutuşup ben sema edem.
Yanarım yar aşkı ile yanarım

Yanarım o yarden bir gelse aman.
Tutuştu her yanım tütüyor duman.
Küle dönmüşüm yar bak halim yaman.
Yanarım yar aşkı ile yanarım.

Bilsemki bu aşkın benim sonumdur.
Razıyım yanmaya yar gönlüm mumdur.
Aşk ile yakılmak aşka mahsustur
Yanarım yar aşkı ile yanarım