yanar tespihin kızıl akşamında
sarı bakışlıydı güneş
tez kapadın sayfayı
yeni başlamıştım henüz şiire
doru tayla koşuyordu yüreğimde
yar kirpiğinde dolu yaştım
yalnız kaldım gecesinde yarsızlığın
telefondaydı sesi sevgisini yollayıp
paramparçaydı yürek
dörde bölünmüştü şimdilik
iki danası bir anası içindi
bir parçaydı kendime düşen soluk
mavi kanatlı kuş uçuyordu
kurtuluşuna koşuyordu uykusuz
anadoluya tutunmuştu
anadolu mavi gözünde tutkun
yanar tespihin kızıl akşamı
sabaha dek karardı içimde
tez kapladı sayfayı
şiire doydum sabaha dek
170411denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 6.5.2011 09:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!