Bir deyilki derdim, birine yanam,
Gayri doldum taştım, nasıl dolanam,
Silme gözyaşımı, dur aksın anam,
....İçim param parça, kanar efkarım,
....Dertler beni bulur, burda ben varım,
Ömrüm her renk, çile ile boyandı,
Bu dem ile yaş kırk, üçe dayandı,
El gülen yüzüme, mutluyum sandı,
....Işıklar sönünce, yanar efkarım,
....Dertlerin olduğu, korda ben varım,
Bu nasıl adelet, bu nasıl işti,
Sığmıyor hüzünüm, bendini aştı,
Sabır son demine, geldi ulaştı,
....Hergün karış karış, yonar efkarım,
....Dertleri saklayan, sırda ben varım...Yavuz AYDIN
02. 05. 2010
Yavuz AydınKayıt Tarihi : 30.11.2010 19:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yavuz Aydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/30/yanar-efkarim.jpg)
Dağ dumanıyla, yiğit derdiyle yakışır. Ne yapalım sabretmek gerek. Duygu ve hüzün yüklü bir şiirdi. Kutluyor, bol ilhamlar diliyorum.
100 puan ve anto.
Selam ve sevgi ile..
TÜM YORUMLAR (3)