Yanan Her Ne Varsa Bu Güne Değin

Bütün külleri topladım senin için
yanan her ne varsa bu güne değin
alev alev bir gökyüzü günbatımından
aşkla kavrulmuş bir çift yürek
bir kaç yaşam, yalnızlığın ağlarına takılmış
ya da bir sevda yollara yenik düşmüş

Al hepsi senin
bir bir topladım geçtiğim yollardan
dallandıkça içimde bu dikenli çiçekler
kan kokusu yayılıyor ruhuma
kirleniyorum gün geçtikçe...

Canım acıyor
o yüzden sana getirdim bu demeti
hani tüm çiçekler dallarında güzeldir ya
ruhumdan topladıklarım beni çirkinleştirenler

sen kokladıkça acım hafifliyor
ve paylaşmayı öğreniyoruz acıları
hıçkırmadan ağlamayı öğrendiğimiz gibi...

Kimsenin görmediği gözyaşlarımla
suladım bu çiçekleri
ve serptim toprağına küllerini
yanan her ne varsa bu güne değin
ve gizlediğim gözyaşları delip geçti gözbebeklerimi,
karıştı
toprağına bir gün koyu kırmızı kanım
kan kokması bundandır şiirlerimin

çiçek açtığında bir gün şiirlerim
kokusu yayıldı kirpiklerimin gölgesine
ve küllerini ararsan yakılan sözcüklerin
büyüttüğüm çiçeklerin toprağındadır
yanan her ne varsa bu güne değin...