Kor mîsali yanmakta olandır deli dîlîm
Kör gözlerimin gördüğü an lâl deli dîlîm
Yangın yeri yâpan bu, bakan her bi fanîyî
Bir çift yeşil göz ile yangın yeri dîlîm
Bülbül gibi söylerdi bu âşık seni evvel
Sohbet edemez imdi de dîvâne bu dîlîm
Ben pervane sen şem gezerim hep ecelimle
Ölsem de bırakmam seni durmâdı mı dîlîm
Ben Meslûbî bir dîvane âşık sanıyordum
Evvel tanımâdan seni kendîmi bi dîlîm
Kayıt Tarihi : 30.6.2021 15:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Aruz Ölçüsü: Mef’ûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!