Yanağına Buse Kondurdum Şiiri - Nur Güdücü

Gittiğin yollardan dönülmez geri. Gittin el oldun ya incittin beni. Bahar geldi geçti açan çiçeklerim bir bir döküldü. Bahar dalı, başka baharlara kaldı.
Yazı da kışa benzer buraların. Çiğdemleri buz tutmuştur. Buralar da aşk türküleri de söylenmez isyana kapılır yüreğim! Acıtsa da sözlerin yara öyle derindir ki kanayamıyor. İnsan Sevince istese de bırakamıyor.Buz tutuyor kalem yazamıyor.Üşüyor çok üşüyor..

Bu gece senin sesinle, Seslenir bana gecem. Melodilerde sen,.Notası da zaten sen sen. Bu gece sesine, ses verdim ya. Adına da yanık türküler, söylemez miyim? Hasretini sarıp yüreğime, Karalar bağlamaz mıyım? Özlemi sen, Sitemi de sen. Sitemine sitem etmez miyim.Göz yaşlarına karışan göz yaşımı silmez miyim.Tutupta yalnızlığı gölgene sermez miyim? .,Sigaramın ucuna sarıp ta içmez miyim?

Güneşin kurutur dudaklarımı, gözlerin yuvarlasın gözlerime yıldızlarını. Sanki bir bir vurursun susturuculu namludan anılarını. Bir bir vurursun göğsümdeki canlı hatıraları mı. Sonrası yine sabah olur…
Camlarda aydınlanır gece, sensiz bir gün daha geçer… Sesimi de savurur rüzgâr. Hayalim sana doğru uçar. Yıldızlarda kalmadı ya. Yıldızlardan seni okurdum. Nakış nakış seni dokurdum.
Sen uyurken yanağına buse kondurdum…

Nur GÜDÜCÜ
15.Haziran 2006