Unutmuşum zevk denen, o muhteşem duyguyu,
Uyan çalış eve gel, yemeğini ye uyu,
Atıl kalan bir şey de, bedendeki beş duyu,
Can çıkmadan da inan, çıkarmışım ben huyu,
Döndüm döndüm, dönerek, karara varacağım,
Kimse yanmadan önce, bel ki ben yanacağım.
Kurulmuş saat gibi, sürekli dönmekteyim,
Sadece gül denirse, o zaman gülmekteyim,
Her sabah uyanırım, her akşam ölmekteyim,
Direnmek boşunadır, ben bunu bilmekteyim.
Döndüm döndüm, dönerek, karara varacağım,
Kimse yanmadan önce, bel ki ben yanacağım.
Kayıt Tarihi : 29.6.2009 12:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/29/yanacagim-8.jpg)
Sadece gül denirse, o zaman gülmekteyim,
Her sabah uyanırım, her akşam ölmekteyim,
Direnmek boşunadır, ben bunu bilmekteyim.
Döndüm döndüm, dönerek, karara varacağım,
Kimse yanmadan önce, bel ki ben yanacağım...
SİNAN HOCAM HARİKA BİR ŞİİR OKUDUM. TÜM KALBİMLE KUTLUYORUM. SAYGILARIMLA...
TÜM YORUMLAR (2)