Yan Kalbim Şiiri - Zeyneb Özer

Yan kalbim
Acıların doruğunda yan
Gecenin karanlığında sevgilinin aşkıyla yan
Öyle yan ki kalbim
Aşkın ateşi sarsın cihanı
Aşksız tek sokak kalmasın
Usulca Yan,
Dostça yan
Öyle yan ki kalbim
Çiçeklerin bile aşk ile açtığını anlasın kainat
Allah diyerek narin bir fidanın
delip geçtiğini sert toprağı
Anlasın kainat güneşin aşkla doğduğunu
Allah diye yanıp
Karanlık tek nokta bırakmadığını anlasın
Enginlere ulaşan dağların
Allah'ı görünce eridiğini anlasın kainat
Yan kalbim
Faniyi ve acizi istemeyen Said Nursi gibi
Aşkı lisan-ı haline yansıyan Mevlana gibi
Allah için asılan Rahman Nizami gibi
Yan Kalbim
ama yanarken şikayet etme
Hatta talep et yanmayı
Belki olur da öyle bulursun Mevla'yı...