(Âşık Bekir Cıla’nın şiirine nazirem)
Her genç gibi ben de aşk ile yandım
Seviyorsan aşkı, ban dedi bana.
Dedim, bana biraz acırsın sandım
Acımak ne demek, yan dedi bana.
Pencereden bakar öyle gülüşür
Ben ona yanarken orda gül üşür
Dedim, sevmiyorsan kalpten at, düşür
Düşürmem, seviyor, san dedi bana.
Yandım aşkı ile derbeder oldum
Yağız bir genç iken sararıp soldum
Dedim, sevdan ile çölde kayboldum
Âşıklara çile, şan dedi bana.
Arılar polenle yaparken balı
Ne hikmetse seçer beyazdan ‘al’ı
Dedim, güllerinin taşımaz dalı
Kırılsa da yine, bin dedi bana.
Gülünce kalbimi o gamze deler
Sonra ciğerimi gam zedeler
Dedim, benim gibi çok gamzedeler(*)
Sen de gam kederi, yen dedi bana.
Eziyet ettikçe mutlu oluyor
Sanki bana karşı kinle doluyor
Dedim, yetti artık daha n’oluyor?
Çıkmadı mı halâ, can dedi bana.
Behlül ah çekerken kendi haz aldı
Azapta zirveyi bilip baz aldı
Dedim, çektirecek daha ne kaldı?
Daha bu başlangıç, on dedi bana.
17.10.2022
(*) Gamzede: Âfetzede ve depremzede gibi.
Kayıt Tarihi : 17.10.2022 10:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!