Yamyam Şiiri - Veysel Şimşek

Bu gün ateş yarın dönersin küle,
Ben kızarım böbürlenen cahile,
Beddua alma kurtaramam ben bile,
Eşe dosta hal hatırı sor yamyam.

Derler ne biterse enginde biter,
Kendin beğenenler ayrı yol tutar,
Sen gibi kargalar yüksekte öter,
Aç gözünü dünya fani gör yamyam.

Sanki kral gitmiş tahtta oturmuş,
Yüksekte uçar benliğini yitirmiş,
İnsanı insan yapan hörmet hatırmış,
Ben tanımam eşi dostu der yamyam.

Mındar etli iki ayaklı öküzü,
Hörmet etmez hatır bilmez yok izi,
Gün gelir olursun kuzudan kuzu,
İnsan olmak bu kadarmı zor yamyam.

Hep insanız birdir ortak yanımız,
Can bedenden uçar gider canımız,
Seninde benimde toprak sonumuz,
Acı gerçekleri görmez kör yamyam.

Kursağı yok iki ayaklı sığırın,
Senden iyi adı çıkmış gavurun,
Bazen duyar bazen duymaz sağırın,
Akıllı ukala şerden şer yamyam.

Dünyada sıkıntı ekmek düşmanı,
Suçlu olsa bile olmaz pişmanı,
Al başına çal sen şöhreti şanı,
Şan şöhretten başka şeyler var yamyam.

Gel Veyselim sen aklınla bin yaşa,
Söz kâr etmez ise çırpınma boşa,
Her insanın aklı ermez bu işe,
Helal haram demez bulur yer yamyam.