Dünyaya geldiğimde kundak yerine
Yamalı bir elbise giydirmişler bana
Bütün parçalar ayrı ayrı işlenmiş
Sanki özenle her biri seçilmş
Bana beğendirmeleri için
Üzerine çiçekler serpiştirilmiş
Bir parçası mutsuzluk,
Bir parçası umutsuzluk,
Bir parçası yalnızlık,
Bir parçası çaresizlik,
Bir parçası gözyaşı,
DOSTLUK kemerim olmuş.
Belimi sımsıkı saran, beni hayata bağlayan.
Yalnızca AŞKI eklememişler...
Bu yüzden hayatımda ki tek eksiklik...
Onu da boynuma ben kolye olarak taktım
Onunla yatıyorum, onunla kalkıyorum.
Bir gece ben uyurken çıkarmışlar boynumdan
Şimdi çok sevdiğim kolyemi kaybettim.
Aşk'sız yaşıyorum tabii bu yaşamaksa...
O yüzden mutsuzluğum,
O yüzden umutsuzluğum,
O yüzden yalnızlığım,
O yüzden çaresizliğim,
O yüzden bunca gözyaşım...
Çıkardım artık üzerimde ki yamalı elbiseyi
Yeniden dünyaya gelmek istiyorum...
Bu sefer kundağa sarın beni...
Avuçlarım da olsun 'AŞKIM'.
Kayıt Tarihi : 28.6.2004 18:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (20)