Yamalı Duvak Şiiri - Murat Gezici

Karanlıkları aşmak gözlerinde ölümse
Sensiz yaşam mı olurmuş?
Hadi sevgili gülümse…

Karanlık kuyular içinden sabahlara uyanmak,
Ve kokusunu duyunca denizin,
Şöyle gerilmek geriye…
Ve oturmak bir banga.
Sen sandığım bir ağaca
Sırtını dayamak…

Ateş çemberi günlerin bittiğine inanmak
Ya da biteceğine…
Sensizlikle avunmak,
Ya da seninle diz dize oturmak…
Gözlerinin içine süzülürken bakışlarım,
Tutulur kalır her yanım…

Sanma karanlıklardan yanaydım,
Sen şu kanayan gönlümde yaraydın.
Sanma günler içinde akşamdım
Sen gecelerde gelirdin ben yastaydım.

Karanlıkları aşmak gözlerinde ölümse
Sensiz cennet mi olurmuş?
Hadi sevgili gülümse…

Ver ellerini elime alem-i devran aşk görsün,
Mecnunlar dirilsin de leyla ile yürüsün,
Aşkın namına şu kahpe düzen dürülsün,
Hadi gel yar! Gel de her yanım sana bürünsün.

Bak gözlerim bin yaşında seni de görmese,
Bak dillerim lal olmuş seni de söylemese,
Yüreğim yamalı duvak hep seni de beklese,
Mahşerde ilk günsün sevgili hadi gülümse…

Karanlıkları aşmak gözlerinde ölümse,
Sensiz ölüm mü olurmuş?
Hadi sevgili gülümse…

18 EYLÜL 2017