Vesileler Aramak Şiiri - Hüseyin Tüysüz

Çalınan her kapı hemen açılsaydı,
Bir önemi kalır mıydı yürekten bir ahın.

Feryad-ı bülbül ile goncalar açılsaydı,
Bir anlamı kalır mıydı gülistanda sabahın.

Yürekten dualar Arş-ı Alaya saçılsaydı,
Dokunmaz olur muydu Gayretine Allah'ın.

Münacat-ı Kur'an ile Rabbe yalvarsaydı,
Hiç kalır mıydı affedilmeyen günahın.

Izdırar ile O'na yönelip kapılar aralansaydı,
Girilmez miydi Cennete Bab-ı felahın.

Eşk-i tere gömülüp de gözler kapansaydı,
Olmaz mıydı göz yaşların vesile-i inşirahın.

Teslim ve tevekkülle İsm-i Azama dayansaydı,
Taçlandırmaz mıydı vuslatla umutlu nigahın.

Dua dua inlerken sevgili, secdede uyansaydı,
Ulaşmaz mıydı uyanmadan beşaret-i vuslatın.

15.03.2017, Ankara