Yalnızsındır Aslında

Hüzün, bizim bir parçamızdır aslında,
Hayatımıza sonradan girmez,
İlk günden beri, tüm gücümüzle,
Gözünü kulağını kapatmaya
Çalışırız sadece hüznün,
Oysa o,
Daha ana rahmine düşerken, Şöyle fısıldar kulağımıza,
Yalnızsındır aslında.

Bir uçurum kenarında açan çiçek kadar,
Yada, yada ağaçtan kopup,
Yere düşmüş, kupkuru bir dal kadar,
Yalnızsındır aslında,
Bazen kabullenmezsin bunu, kabullenemezsin,
Kainat benim için yaratılmış dersin,
Dersin de,
Kainat duymaz,
Ne seni,
Ne de söylediklerini.

Evvela, buzul yalnızlığı kucaklar seni,
Yalanlarla donar kalırsın kaskatı,
Nekadar sıcak insanlar da çıksa karşına,
Hepsi bir kamp ateşi gibi,
Söner gider zamanla,
Oysa tekrar gelecekler,
Yine bir sıcaklık yaşayacak,
Yine biraz eriyeceksin,
Gülecek keyifleneceksin belkide, ama,
Onlar istedikleri zaman gelecekler sadece,
Sen ihtiyaç duyunca değil.

İnsanın yüreği,
En zirvesidir ! ,
Ömrün boyunca, belki iki,
Belkide üç kişi ancak bu zirveye ulaşır,
Biraz manzarayı izleyip,
Biraz soluklanıp,
İki satır güzel kelam edip,
Çayını kahvesini içtikten sonra,
O zirveden aşağı tepetaklak yuvarlanır giderler,
Ve birdaha bu zirveye,
İsteselerde, çıkamazlar artık.

Yalnızsındır aslında,
Kimse senin gibi bakamaz,
Kimse senin gibi göremez,
Kimse senin gidi duyamaz,
Ne, sabahtan akşama kadar, omuz omuza, yan yana, baş başa, diz dize durduğun anlar seni,
Nede, bir parçan olan,
Kendi kanından, kendi canından olan, binbir cefa ile,
Doğurduğun anlar seni.

Yalnızsındır aslında,
Hiçkimse ile birlikte atmaz kalbin,
Aynı havayı solursun belki, lakin,
Hiç kimse ile aynı nefesi alamazsın,
Farklıdır özlemi herkesin,
Düşüncelerin, çekerken seni
Dipsiz kuyulara,
Aynı noktaya dalamazsın,
Gülersin belki birileri ile arasıra,
Ama,
Hiç kimse ile, aynı acıya,
Aynı gözyaşı ile, aynı dert ile,
Aynı buruklukta ağlayamazsın.

Yalnızsındır aslında,
Kıvrım kıvrım uzayıp giden yollar gibi,
Birilerinin hayatından sen geçersin,
Birileri de, senin hayarından geçer sadece,
Bazen, kuş uçmaz kervan geçmez bir yol gibi yalnız,
Bazende uzayıp giden yollarda
Tek başına,

Yalnızsındır aslına
Taaa beşikten mezara.

FEVZİ EMİR YILMAZ