Yalnız hissettiniz mi kendinizi,
Benim gibi yapayalnız.
Sığınmak zorunda kaldığınız los ışıklı odanızda,
Dost aradınız mi kendinize.
Dışarda yüzbinlerce insanl olduğunu bile bile.
Ürperdi mi içiniz, sıkıldınız mı kendinizden.
Nefret ettiniz mi dünyanın bu saçma düzeninden.
Ben duyduğum nefrete binayen,
Son vereceğim hayatım tuhaf bir serüven.
Ve işte bu yüzden;
Bu benim son yalniz kalışımdı.
Bu benim son nefes alışımdı...
Kayıt Tarihi : 29.8.2012 13:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!