Yalnızlıklar Yükselişinde Lütuf

Elimde bir münzevî tutuşması.
Yalnızlık mahzunu yüreğimde hıçkırık.
Sokak aralarında sarmalanmış bir bahçe.
Uygarlık kurulan şehirlerde iki yabancı bakış.
Bükülmüş dallardan iliklenmiş ihtişam.
Avuçların mahşer makamı kederi,
Bir dal misafir ağırlıyor.
Kelepçeli bir yürek ağzı,
Kelimeler tenha sokakta kayboluyor.
Gökyüzün uzak, dokunmak yasak.
Bir de şu kuşlara bak!
Şarkıları bir gece tutacak.
Kıyı bucaktan sönüp başa yanarak,
Çehrelerde yeşeren bir gülüş getirir.
Kurşun yarası bir enkazlık şehir...
Kim bilir kaç duygu hüzne ortak edilir.
Tedirginim. Varlıktan yabancı.
Raflar arasında sanki bir şiir saklı.
Aralanan bir bakış benimkisi.
Birkaç koku lütfunda aralayış..
Gelip bir gitme tutmaktan heba edilen,
Bir yükseliş seni bende terk eden.
Yarımdan sona eren bir suret,
Anlamlar teker teker kelime yitirecek.
Uzakta duruyor zaman esir edilen,
Zaman pişmanlık duyar dakika, saniye geçerken.
Ukde bir nefeste hayat saklanır,
Son bulsa da o hep diri kalır.