Yalnızlıklar Çağında En Kalabalık Olana

Sevmek, içinde bulunduğun tüm eylemlerin en eylemsiz hali,
Molotof kokteyline bağımlı bir sokak serserisi,
Kaldırımlarda uyuya kalan medine dilencisi,
Her tuttuğunu altın eden Tanrı silsilesi.

Sevmek, bütün zamanların en şaşalı 45'liği,
Destursuz doğan bir sanat güneşi,
Akıllara zarar kaniat güzelliği,
Usûlsüz sevişen kuşların mahrem civiltisi.

Sevmek, çok sesli intihar korosu,
Boğazdan atlayanların çığlık sessizliği,
Dibe çakılanların kırılgan kemikleri,
Trafik kazasında can veren cenin sakinliği.

Sevmek, eski arkadaşların kız meselesi,
Çekilen bıçağın girdiği göğüs kafesi,
Peynir kovalayan farelerin umut deliği,
Ciğeri beş para etmez kasapların muzipliği.

Sevmek, biraz İstanbul şimdi.
Gözleri görmeyen sağır müzisyenin son si'si,
Kırmızıya küfreden kanın fahişeliği,
Aşkla sevişmenin kafi olduğu yatak iniltisi.

Sevmek, biraz daha İstanbul şimdi.
Yani, yalnızlıklar çağında en kalabalık olanın kimsesizliği.

27dokuz10 | 22:35
MerveCeylan.