Bu gece böyle, bundan sonra böyle.
Gerçi şarabımız yok ama ayık da değiliz.
İçimizde hala titreyen bir kar tanesi
Ve biz hala modernleştirdiklerinizden değiliz.
Değiliz gözüm, hala içimiz titremekte aşk çiçeğine
Ve hala açık veya saklı gözümüzden yaş gelmekte.
Bizden hala biz, bir nehir gibi durağansız akı-vermekte,
Hala içimizde bir sese dağsız bucaksız ses verilmekte.
En ufak acısında acılara dair kolumuz kalbimizden incinmekte,
İncikmekte hala ciğerimizin bir yeri nikotinli,
Dumanında ağlayan çocuklar ve yalnızlar,
Darmadağın bir şekilde, dolanmakta ve gezmekte...
Kayıt Tarihi : 22.12.2020 21:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Reşat Öztoprak](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/22/yalnizlikla-sevdamiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!