28.11.1998 İstanbul/Beşiktaş
Sokağımın adı yalnızlık.
Komşular mesken tutmuş dert köşelerini.
Ben ise derman bellemişim dert dolu mey şişelerini.
Kırmızı nasıl çalmazsa maviye, geceleri nasıl ısıtmazsa güneş içini
O kadar imkansız görünür huzur.
Mutluluk ise bir ekmek kırıntısı bu sokakta.
Ve biz aç köpekleriz aşk tasmasına bağlı.
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Devamını Oku
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta