Yalnızlık Ölümü,Ölümün Yalnızlığı

Her ne tür olursa olsun oluru kolay da olsa
Bir ikili ya da çoklu ilişkide beceriksiz olduğum gibi
O an yalnızlıkta da beceriksizdim
Tek başınaydım
Baştan aşağıya mumyalanacağım sandım
Çırıl çıplak kaldım sonra
Alıştığım yalnızlığın soğukluğuyla tanıştım

Oysa tek bir kibritimin yaktığı
Üçüncü paketin beşinci dalında
Söndürmüştüm ayaklı kibritliğimi
Tek bir tuşla yabancı seslere yönlendirmiştim
Soluğuma alışkın kulakları da
Akışkan sokağımı da perdelemiş, yalıtımlaşmıştım
Ağır aksak çalışan buzdolabımın fişini de çekmiştim
Bulaşıklara damlayan musluğu da iyice sıkmıştım
Hatta şarteli indirip ana vanayı kapatmıştım
Ve hatta düşünceme hücum eden
Bir orduyu bile bozguna uğratmıştım
Ne yaptımsa becerememiştim o an
Sarmalamasını beklediğim yalnızlıkta küsmüştü bana

Üstümü başımı yırtan kalabalığın tanığı olsa da
Hâkim’lik taslayıp
Soğukluğunu hüküm giydirmişti suçsuzluğuma

Pes edip
Perdeyi şöyle bir araladım
Issız çöllerin kan çanağına çevirdiği gözlerle
Bakakaldım sokağa
Camı açtım sonra sağa sola çevirdim başımı
Sanki ıssız bir adaya dayadım kulaklarımı
Koştum sonra şarteli kaldırdım vanayı açtım
Yarım saat geçti aradan karanlıktaydım susadım
Yine tek bir tuşla yabancı sesleri kaldırdım
Ardı ardına gelen aramalara (soluğuma alışkın kulaklara)
Bağırdım, çağırdım, yalvardım ama nafile
Sesim işitilmiyor
Nefesim kulaklara koca bir boşluk
İkinci kibritle yaktığım dal genzime tütmüyor artık
Baştan aşağı mumyalanmış yalnızlığım
Üstümü başımı yırtan kalabalığın ağıt yakan elleriyle
Bedenim yakasından tutulup sorguya çekiliyorken
Bu sefer ben tanık oluyor,
Hâkimlik taslayıp
Elleri hüküm giydiriyorum suçsuzluğuna yalnızlığımın.