Yalnızlık mızrak ucunda
Deniz aşırı bir ülke
Başka dünyaların sürgünüdür yüreğin
Ve kapanmıştır bütün postaneleri memleketinin
Duvardan sekip alnına saplanan
Yorgun bir mermi kadar kaderindir bu senin
Çözebilmek mümkün değildir,
Bir ölünün odanın çatlak tavanına bakan
Açık kalmış gözlerindeki anlamsızlığı
Ve anlayabilmek
Kader diye dayatılan iğrenç döngüyü
Yalnızlık mızrak ucunda
Deniz aşırı bir ülke
Yalnızlığımı dağıtacak bütün yolcu gemileri
Gömülmüştür karanlık sulara
Vurulmuştur bütün posta güvercinleri
Sen düşümde yüzdürdüğüm
Kağıttan gemimsin benim
Belki de ilk rüzgarı alıp sırtına gelirsin
Sararsın kanayan kanatlarını yetim kuşlarımın...
www.melihcoskun.com
Melih CoşkunKayıt Tarihi : 24.6.2006 00:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!