yalnızlık..,
gece oldu
çöktü pencereme...
ne kadar ışık yaksam da
nafile...
karanlık iniyordu
gönlümün en derinine...
yırtık...
sarkık perdeler
ne kadar örtse bile...
yalnızlık..,
can dostum oluyordu
hiç istemesem de..!
Fikret Turhan-Yalova,
10.08.2013
Kayıt Tarihi : 10.8.2013 19:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!