Yalnızlık İki Beden Büyük Durur Üzerimde

Sen beni boş ver.
Alışkınım ben yalnızlığa.
Yalnızlık iki beden büyük durur üzerimde.
Durur
Ve sonra kayar gider..
Boşaldıkça boşalan duygulara karşı!
Sen gitmesen de o kalır içimde,
Uhte gibi.
Yangınlar çok olsa da,
Ormanların kaderi bu;
Yusufçukların çığlıkları azalmamışken henüz.
O koyu ormanların içinde
Bir alıç ağacına uzanmışken elin
Ya da örneğin,bir deniz kestanesinin dikeni batınca,
Kendini yatağına sere serpe bırakmış bir suyu görünce
Ya da ne bileyim,
Bir tohuma uzandığında parmak uçların
Düşünüyor musun beni?
Öyleyse boşver.

(2013/Kasım/İstanbul)