Yalnızlık içinde kalan o kadın

Küllenmiş bir aşkın esiri olmuş
Sevdiği uğruna yanıp kahrolmuş
Sevmek onun için sanki kusurmuş
Yalnızlık içinde kalan o kadın

Yıkık bir hayatı o hak etmedi
Ne yapsa aşktan hiç yüzü gülmedi
Mutluluk adına bir gün görmedi
Yalnızlık içinde kalan o kadın

Çektiği çileler vurmuş yüzüne
Güveni yok artık bir çift sözüne
Nasıl dönsün öyle mutlu özüne
Yalnızlık içinde kalan o kadın