YALNIZLIK HÜZNÜ...
Mehtapsız gecenin karanlık yüzü,
Dolunay sır olmuş, gönlüm ışıksız...
Dünyamı sarıyor yalnızlık hüznü,
Sensizken yüreğim kurak ve ıssız.
Ayrılık duygusu ölmekten beter,
Kalbime saplanır bir kansız hançer…
Dikenini çeker gülü sevenler...
Söylenmez türküler çalgısız, sazsız.
Geceyi bölüyor cırcır böceği,
Beynimde zonkluyor hasret gerçeği,
Kavuşmak umudu özlem çiçeği...
Sevgi bulunmaz mı cilvesiz, nazsız?
Dalgaların sesi yele karışır,
Ürküten geceyle çoktan tanışır.
Kahreder bu sesler, korku yaratır…
Ölüme gönderir gibi hesapsız.
Dayanmak zor gelir sabaha kadar,
Ayrılık kor olur kalbimi yakar,
Açılır içimde onmaz yaralar…
Bu ne acı duygu tanımsız, tatsız.
Süleyman SAYLAN
İZMİR (Yoncaköy) 30 Ağustos 2006, Saat: 01.05
Kayıt Tarihi : 6.10.2006 18:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!