Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bir ısırıkta bıraktığımız
Bir gölgedir peşimizde
Yalnızlığımız...
Yalnızlıklar beraberliklerle tamamlansın yeni şiirlerle tanışmak kaynaşmak çok güzel yazan yüreğe saygılar...
En acısı
kalabalık yalnızlıklar...
Tebrikliyorum.
Durup dinlenmiyor
Merhametsiz
Kalleş zaman
Azgın kısraklar gibi
Koşturur yorulmadan
harika kutlarım üstad .....bütünüyle güzel yalnız bu dizeler çok hoş ..saygılar
Çok güzel bir çalışma. Kutluyorum.
Ama yalnızlığa bir de şöyle bakmalı derim
Yalnızlığı
Yalnızlığı, rüzgâra verdim, dedim savur havaya
Yalnızlığı, suya verdim, dağıt akıp giderken doğaya
Yalnızlığı, paylaştırdım insanlarla arkadaşça
Yalnızlığı, yazdım satırlara içten duygularla
Yalnızlığı, karanlığa gömdüm aydınlıklarda
Yalnızlığı, yaktım tutuşturdum karanlıklarda
Yalnızlığı, kavgada yendim hayat boyunca
Yalnızlığı, asla güçlü görmedim yaratılışta
Yalnızlığı, yalnızlıkta boğdum yalnızlığında
Yalnızlığı, uzakladım tüm çokluklarda
Yalnızlığı, yalnızlığa terk ettim yalnızlığında
Yalnızlığı, yendim yalnızlıkta
Yalnızlığı, yendim doğayla arkadaşlıkta
Yalnızlığı, yendim yalnız yaşayan hayatta
Yalnızlığı, kendinden olan tanrının dostluğunda
Yalnızlığı, yalnızlığında ziyaret ettim hep dostça
12.07.2006 İzmir
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta