Ziyan olur günler geceler; bitmez çileler,
Kolay değil unutulmaz sevdanın rengi,
Günden güne acılarım sarar her yerimi,
Dayanamam artık yakar tenimi.
Ruhumun derinliklerinde sükûta varınca,
O an duygularımı duvarlara fısıldayınca,
Boş koltuklar, çerçeveler ve birkaç ikinci el eşya,
Yalnızlığıma ortak olurlarken yenik düşeriz zamana.
Bu monoton hayatın geniş zamanlarında,
Ayrılık şarkıları çalar nedense hep radyolarda,
Düşünürüm; acaba bu dertten muzdarip yok mudur?
Yalnızlık Allah’a mahsustur bütün cevaplarda.
Ca’lî sevdaların cani adamı olmadım,
Fani isteklerle yâri deryalarda boğmadım,
Ne bir vefa gördüm ne de faydalandım,
Severken acaba nerede hata yaptım?
Kayıt Tarihi : 9.8.2009 20:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!