Yalnızlık Ebedi Şiiri - İsa Yılmaz

yalnızlığın sessizliğini dinliyorum
ürkütmüyor değil bu hayali adam
kapı çalana dek çekeceğim derdini
ne de olsa benim en sessiz
en güvenilir dostumdur kendisi
kuş sesleri arasında gelen
yağmur damlaları ile dökülen
gözyaşlarım ile çağlayan
arada bir kayıplara karışan
duvarlar ardına gizlenen haylaz yanlızlığım
sana şiirler yazsam, öyküler anlatsam dinler misin
yoksa gülüp geçer misin
ha demek sen de gideceksin
yok sen beni terketmezsin
güneş battı, gece karlar üstüne kapandı
rıhtımdaki gemiler karanlık sulara açıldı
nereye gittiğinin ne önemi var gemilerin
içimdeki tüm yollar ona çıkıyor
ve yalnızlıktan başkası kapımı çalmıyor