Yalnızlık çok zor... Şiiri - Cafer Yılmaz

Yalnızlık çok zor...Bilemezsin.
Bir kere düşmeye görsün başın öne,
bir kere kırılmaya dursun kolun kanadın...
Bir kavga başlar beyninin içinde.
Sokaklara dökülmüş binlerce kelimeler,
biribirine girmiş
yumruklar, tekmeler, küfürler...
Ayırmaya kalkma sakın
bir tokatta sen yersin.

Yalnızlık çok zor...Bilemezsin.
Boğulmaktır, tutuşmaktır, nefes alamamaktır.
Erkekliğe laf dedirtmemek için
göz pınarlarını sımsıkı kapatmaktır.
Sakın açmaya kalkma bendlerini!
Sele kapılır, kaybolur gidersin...

Yalnızlık çok zor...Bilemezsin.
Tek kalmak değildir yalnızlık her zaman
görmemektir, görülmemektir
duymamaktır, duyulmamaktır.
Kumsalda bir kum tanesinin hissettiğidir bazen.
Birazdan bir dalga gelir,
alır götürür,
ve bir daha hiç göremezsin.