Ben,
Yalnızlığı en ıssız dağların zirvesine benzetirim.
Öylesine soğuk,öylesine zalimdir ki yalnızlık
Umut ışığı arar gözlerin bulamazsın.
Hasret kalırsın tatlı bir gülüşe
Bir dost eli arasın tutmak için,
Ellerini uzattığında boşluğu avuçlarsın.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
