Rüzgar, açık bulduğu her pencereden içeri girer diye bir kural yoktur;
Girdiği yerden çıkar diye de...
Yalnızlık öyle bir durumdur ki;
Hemen ötenizde fırtınalar kopuyor olabilir
ama bulunduğunuz yerde yaprak bile kımıldamıyordur...
ve öyle ki bu, bir kavak ağacı için bile geçerli olabilir!
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Ne kadar doğru gözlemleriniz sevgili Özge...Gerçekten yanıbaşımızda kopan fırtınaları bazen göremeyiz. Çünkü, görmek için bakmamışızdır. Önemli olan, görünmeyenleri görebilen gözlere sahip olmak...Derin bakabilmek...
Görünüşe de aldanmamalı...Dimdik; göklerde, yükseklerde gördüğümüz insanların yalnızlıkları, belki de daha zordur...Çünkü, onlara ulaşmak daha da güçtür...Sevgiler yüreğinize...
Tam puan
Özge Hanım kızım,
Yine gizemli bir şiirdi,dura dura okudum,hem bu kez dizeler çok açık sözcüklerden oluşmuş,kolay anlaşılabilir olduğu halde...
Güzel şiirinizi paylaştığınız için teşekkür ederken,aklıma geldi,acaba,yalnızlık da paylaşılabilir mi,ne dersiniz?
Saygı ve sevgilerimle,
Ünal Beşkese
Teşekkürler yüreğinizi bizimle paylaştığın için
adres teslim bir taşlama gibi..
saygılar kaleminize...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta