Yalnızlık Şiiri - Yorumlar

Telefon rehberinde Arayacak kimse kalmadığında anlıyor insan yalnızlığı.
Gecenin bir yarısı evin boş odalarını gezerken ve kendi gölgenle bile kavga etmeye başladığında anlıyorsun kimsesizliği.
İçinde o hiç bir zaman susturamadığın sesler çoğaldığında
Ve yeter artık diye her bağırdığında yetmediğini ve yetmeyeceğini anlıyorsun.
Bir ömre sığdırabileceğinden çok daha fazla anı biriktirmiş olanda, bir zamanlar en kalabalık toplumlarda adın geçmiş olsa da ne fayda yalnızsın işte yalnızsın.
Doğduğun kadar ve öleceğin kadar yalnızsın.
Aynadaki yansımandır gördüğün kanmamalısın ve yalnızlığını unutmamalısın.