Yalnızlık, gülüşlerin arasında çatlayan dudaktan dökülen, şarkıların arasında titreyen bir yürektir.
Yalnızlık, boş bir oda değil, dolu bir salonda kimsenin dönüp bakmadığı bir tablodur. Bir bakarsın, yüreklerin müzayedesi kurulmuş, senin kocaman kalbinse karanlık bir sandıkta unutulmuştur.
Yalnızlık, fısıltılarını bile duymayan sokaklarda ayak izlerini kaybeden bir gölgedir; ardında fırtınalar bırakarak sessizce yürür.
Yanlızlık, bir kitabın sayfaları arasında kaybolan sözcük, bir melodide derinlemesine hissedilen sızıdır.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta