Yalnızlık Şiiri - Mihrican Tunç

Yalnızlık
Nasıl zor biliyor musun?
Zaman hiçlik
Zaman yokluk
Her iç çektiğinde
Yokluğunun izlerinde kaybolmak
Hatıralara daldığın da
Eriyen bir mum olmak
Oysa şimdi yoksun
Yalnızlık yoldaş
Yalnızlık sırdaş
Yalnızlık çalmayan bir kapı

Nedir bilir misin? Yalnızlık
Ömrüne mıhlanmış bir iz
Zamanın yokluğun da bir hiçlik
Bilemezsin

Senin yokluğun yaralarımı sarmadı
Yüreğim yangınlar da
Yüreğim sezdi ayrılığı
Ölü bir yalnızlık bende ki
Bir dağın gölgesinde karanlık ta
Yalnızlık
Sen benim sol yanımı yakan
Yaktıkça günden güne çürüten, öldüren
Saçımı ağartan bir Yalnızlık bende ki

Yalnızlığın yok oluşu
Yalnızlığım da kaybolan
Aynalar da iz bırakan
Sen ölmeden beni öldüren
Yalnızlıkta

Ölü bir yalnızlığa düşe kalka
Ölü bir kadın Ölü bir yalnızlıkta
Gözlerim solmakta
Senin hayalini hayal meyal hatırlamakta

Deniz nasıl muhtaçsa dalgasına
Bende muhtacım sana
Her geçen gün biraz daha
Kayboluyorum Yalnızlığım da

Gözlerim solmakta
Gücüm kalmamakta
Ölüyorum, kayboluyorum bu yalnızlık ta
Ölü bir insan Ölü bir Yalnızlık ta