Yalnızlık Şiiri - Mujgan Doğru Eminoğlu

yalnızlığım,
gecenin kundakçısı
güneş doğmadan
vurur,
en derininden...
yüreğimin tam ortasından

yalnızlık yokuşunu
tırmanırken,
dolanıp dururum
karanlıkta
öbür parçasını arayan
ay gibi

rüyalarımda
feryat ediyor
tanrıdan azar
işitimiş yağmur misali
dökülürken
göz yaşlarım

yıldızlar gibi özgürken
aydınlık fikirler
türküler söylemek geliyor
içimden
Ama ne bir dost var yanımda dinleyecek,
ne bir yolcu,
ne bir düşman,

yalnızlığımla,
sarmaş dolaşken
öpüyorum düştüğüm yüreğinden

Mujgan EMİNOĞLU 14/01/2019