çok yalnızım, mutsuzum
göründüğüm gibi degilim aslında
karanlıklarda kaybolmuşum
...bir ışık arıyorum, bir umut arıyorum uzun zamandır
aradıkça batıyorum karanlik kuyulara
kimse duymuyor çığlıklarımı
duyan aldırış etmiyor çekip kurtarmak istemiyor
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Güneş bir gün doğacak....bekle ve gör...
Beni kendi yanlizligima yaklastirdi siir.
http://www.antoloji.com/siir/multimedya/redir.asp?multi=70922
.
http://www.antoloji.com/siir/multimedya/redir.asp?multi=70923
KUTLARIM ŞİİRDİ
CİLASIZ
RİYASIZ
HORMONSUZ BİR ŞİİRDİ
ACILI ARABESK GİBİ
TARZIMLA SANKİ ÖRTÜŞÜYOR
Mutsuzluğun resmini ciz deseler kimse çizemezdi kimse de cesaret edemezdi kalın Nilgün hanım o resmi çizmiş. Ben intihar siiri olarak görmüyorum okuyucunun düşündüğü gibi düşünmüyorum çünkü herkes aynı yalnızlığı yaşar belirli evrelerde. Içli duyguların şiirini ve şairini kutlarım.
..veda'ya belkide yetişemedim!
Ölmek
Bir sanattır,her şey gibi
Eşsiz bir ustalıkla yapıyorum bu işi
Öyle ustaca ki insana korkunç geliyor.
Öyle ustaca ki insana gerçeklik duygusu veriyor.
aslında Nilgün Marmara, içinde bulunduğu durumu çok açık yazmış. yalnızlığını, mutsuzluğunu, dipsiz kuyularda ve karanlık odalarda bir başına oluşunu haykırmış. kimsenin kendisini duymadığından ve çare olmadığından dert yanmış...
üstad Kapkıner'in
'müntehir *
ki son köşeyi dönmüştür
dönmüştür de annem
bir daha dönmüştür'
diye ifadelendirdiği intihar psikolojisi.
- duyan aldırış etmiyor çekip kurtarmak istemiyor -
diye devam ettiği yer çok çok önemli ki; insan(lar) karşısındakilere sıkıntısını anlattığında; kimse aldırış etmiyor. empati yapmıyor. toplum her zaman kendini düşünen bir toplum haline geldi. iyilik etmekten acı duyan, ıstırap duyan, kıyı bucak kaçan bir toplum (maalesef). ki bu yüzden de kimse kimsenin derdiyle dertlenmez oldu. Marmara bunu iyi ifade etmiş.
son olarak;
'biliyorum bir gün dayanamayacak küçük kalbim
arkamı dönüp inandıgım ve güvendigim herşeye
veda edecegim'
demiş ve canına kıymış...
bu psikolojinin çok farklı boyutlarda izdüşümleri vardır. genel olarak ilk belirtileri;
-insan içine çıkmamak
-insanlara güven duymamak
-herkesi kendisine düşman bilmek
-herkesin kendisini yalnız bıraktığı hissine kapılmak
-bir çok olumsuz olayın üstüste gelmesi
-aceleci olması ve bunun sonucunda bir çok şeyi hemen elde etmek istemesi...
gibi vb. maddeleri sıralayabiliriz. olumsuzluklar her insanın hayatında olabilir. hatta olabilir değil olur. insana düşense bunların karşısında savaşmak ve mücadele etmektir. sabredip, inatla bu olumsuzlukların üstesinden gelebilir ki; insanın damarlarında bu hâkim güç vardır.
bu psikolojiyi bertaraf etmek için; zaman faktörünü dikkate alıp her şeyi bir sürece yaymak, ânı yaşamak, hedeflere ulaşıncaya kadar hedef küçültmek, merdivenleri teker teker sırayla çıkmak, her zaman kendinden aşağıdakilere bakmak ve eldekilere şükredip onlarla yetinmek, kendine güven ve inanmak, insanların içine çıkmak istenmemesine rağmen inatla insanlarla iletişim kurmak ve tanıştığın çoğu kişiyle bağlarını koparmamak...
gibi vb. maddeler sıralanabilir.
*müntehir: intihara kalkışan / intihar eden
Yalnizlik
cok yalnizim, mutsuzum
gorundugum gibi degilim aslinda
karanliklarda kaybolmusum
bir isik ariyorum, bir umut ariyorum uzun zamandir
aradikca batiyorum karanlik kuyulara
kimse duymuyor cigliklarimi
duyan aldiris etmiyor cekip kurtarmak istemiyor
bense insanlarin bu ilgisizligi karsisinda ilgiye susamisim
umidimi yitirmisim
biliyorum bir gun dayanamayacak kucuk kalbim
arkami donup inandigim ve guvendigim herseye
veda edecegim
DUYGULAR ÇOK GÜZEL İŞLENMİŞ DİZELERE........
Çok üzgün yorgun dizelerdi....Bembeyaz bir yürekten çıkan ağıdın tınısı var şuan kulaklarımda....:(( Yalnızlık mutsuzluk her yüreğin payına düşer yaşamda...Önemli olan bu sınavlarda yanımızda kocaman yüreklerin olması...Saf, çıkarsız, içten ve bembeyaz yüreklerin olması...Yani önemli olan, dostlarımızın imdat çığlıklarımıza heran cevap vermeleri....Duyarlılık karşısında duyarsızlığın savaşı var dizelerde...Sessiz çığlıkların yalnız dansını öyle güzel izah etmiş ki şair...Yitirdiğiniz ümitleriniz, küçücük, üşüyen ve yorgun kalbiniz oralarda IŞIK olsun size....
Bu şiir ile ilgili 30 tane yorum bulunmakta