Yalnızım bir mahşeri kalabalıkta,
Yolumu bulamadım aydınlıkta,
Yol aradım hep o karanlıkta..
Şimdi de yalnızım,
Güneş yok artık ufukta,
Gün de gelmeyecek,
Bu son şafakta..
Yorgunum ben de gece
Senin gibi ben de,
Derdim uzun hece hece,
Seninle yaşadım sende.
Ne yaşam var ne mutluluk,
Çektiğim bu çilede.
Düşünceler cirit atar,
Helezonlaşan sonsuzluk,
Yalnızım bu gecede..
Kalmadı kimsem artık,
Tek dostum karanlık,
Teselli değil bu aydınlık..
Hayallerim düşlerim,
Fikirlerim, görüşlerim,
Hatıralarım yırtık..
Bir mezar kadar sessiz,
Bir ırmak kadar hissiz,
Yaşıyorum böyle kimsesiz..
Yalnızlık ah, tesellisiz!
Uzuyor çilem ufuğa,
Adım atıyorum yeniden,
Uçsuz bucaksız sonsuzluğa..
Ah yalnızlık, yalnızlık,
Seninle olmak delilik,
Sensiz yaşamayı bilmem,
Ama hayatım karanlık..
16 Şubat 1996 Cuma
Yusuf Bulut 2Kayıt Tarihi : 4.4.2014 22:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Bulut 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/04/yalnizlik-1487.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!