Yalnızlık Şiiri - Yorumlar

Batar tenimin nazikliğine düş kırıklıklarım Vücudumda serin serin ter taneleri dolaşır, Kaçak çay kıvamında, karadır bu gece düşlerim. Nedense ayrılıkların başında değil de, Hep vuslatın arifesinde hüzünleniyorum Hüznümden olacak ki, yakında vuslat olur diye bekliyorum… Güneşe sırt dönmüş duvarlar Ve penceremin dibindeki akasya Akşam karanlığını odama Erken misafir ediyor Keskin ışığıyla sokak lambası Yarı tutulmuş güneş ürkekliğinde Ağaçlara sahte bir son bahar kılıfı giydiriyor Penceremde yağmur kokusu tıkırtılar Camların kirini yalıyor Ruh halimde; Gereksiz bir intiharın uğultuları Günlüğüme fesat düşünceler işlemekte Islanmış it ulumaları Bölüyor dalgınlığımı Ve hasretlik gönlümde Umutlar Bir bir sönüyor bu gece Sokak lambasının utangaç ışığı; Yine odama sızıyor Sinmiyor beyaz duvarlara Kirli bir yorgan gibi Üstüme çöküyor bir kâbus ağırlığında Ve yastığımdaki hafif uyku kokusu; Beni pasaklı çocukluğuma götürüyor Biliyorum; hiçbir şey geri getiremeyecek Ne kaybettiklerimi, ne de ulaşamadıklarımı Ama ne yapsam da Kurtuluşum yok Bu hayal nöbetlerinden…