Her günün her gecesi
Niye dönüp duruyorum
Dönme dolap misali?
Niye bakıp duruyorum
Arkama önüme sanki
Sevdiğim gelmiş gibi?
Hani hayat sürpriz olsa
Damlayıversen odama
Sevinir, heveslenirim
Ve şahlanıveririm
Otursam senin yanına
Yine hayat versen bana
Sanki koca bir çöldeyim
Gündüzü yakıcı iklim
Gecesi soğuk bir kutup
Elimde yazdığın mektup
Ben geleceğim diyorsun
Fakat niye gelmiyorsun?
Bir ümitle yaşıyorum
Ve yuvarlanıyorum
Kumların üzerinde
Belki gelirsin diye
Serapta su arar gibi
Arıyorum ben seni
Gündüzlerde yalnızım
Gecelerde yalnızım
Çölde tek arkadaşım
Benim kendi karanlığım
Korkarım yanmayacak
Bir daha aşk yıldızım
Dinmiyor gönül sızım
Bitmiyor hasretlik acım
Ben her zaman yalnızım
Hiç geçmiyor baş ağrım
Duyulmuyor benim sesim
Kaldırmıyor artık nefsim
Kayıt Tarihi : 21.12.2025 20:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Arkadaşlar, şairimiz , şiirde geçen kahramanın yalnızlığını çöl yaşamına benzetmiştir. Çöl gündüz yakıcıdır . Bu, gündüz aşk ateşiyle yanmayı tasvir eder. Gece çölün soğuk olması ise yatağında gece yalnız yatmasını tasvir eder. (Çöl gece gerçekte de çok soğuk olur ) Çölde yuvarlanması, yatağında yalnızlıktan dönüp durmasını tasvir eder, Başkaca da sanırım anlaşılmayacak imge yok.. Güzel paylaşımlara inşaallah.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!