Dili kemiği unutulmuş bir alfabenin son harfidir lahitlerde; yalnızlık...
Müziğin evrenselliğe bulanmış notalarında bir es.
Bilmediğin ülkeleri anlatmak,
Yaşanmamış tarihi yıllar sonra yazmak...
Delilsiz cezalara mahkum,
Kansız bedenlere muhtaç,
Ruhsuz sevişmelere alet olmaktır; yalnızlık...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.