Küçük bir çocuk gülümsemeye çalışıyor siyahın avucunda.Yalnızlığını,açlıkla süsleyen.Bir avuç mutluluk için beyazlığından vazgeçen..
Karamsarlığını beyazdan renk çalan gülüşlerine tutsak eden.
Ağlayışları renksiz,göz çukurları çizgisiz,çığlıkları sessiz.
Yalnızlığını açlıkla terbiye eden.Beyazlar içinde,gri gözyaşlarıyla bedenini perdelerken siyah motifler oluşturan,
Küçük bir çocuk gülümsemeye çalışıyor,açlığı öne sürerek unutmayı başarabilen..
Unutma çocuk!
Herşeye rağmen,gülmek gerekir bazen..
İlkerGelik
İlker GelikKayıt Tarihi : 31.1.2011 13:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!