Bırak gözlerinde hapsettiğin yaşları,
Bırak boşalsın,
Görmez misin bu dünyanın en acıklı halini.
Bak elinden kayıp giden bahara,
Kararan umutlara.
Artık Uzak gurbetlerde doğurmakta analar.
Ve akıbeti belirsiz balalar ve babalar.
Her gün biraz daha dolmakta mezarlıklar,
Artık daha erken ölmekte çocuklar.
Artarken kalabalıklar.
Hanelerimize doluyor yalnızlıklar
Artıyor bağnazlıklar.
Çaresizliğe ve yalnızlığına ağla.
Yokluğa ve savaşa.
Ağla.
Kayıt Tarihi : 10.1.2016 16:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atila Yalçınkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/01/10/yalnizligina-agla.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!