Köhne kayıkların kırık kaburgaları
gecenin derin vaktinde
Saçlarımın beyazını okşayan rüzgara hürmetimden
belkide yorgunluğumdan düşmüş gözlerim
Tek damla kanımı akıtmadan derimi soyan
Yalnızlığın ustalık yaşı
Ya umarsız yaşanmışlıkların
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta