Köhne kayıkların kırık kaburgaları
gecenin derin vaktinde
Saçlarımın beyazını okşayan rüzgara hürmetimden
belkide yorgunluğumdan düşmüş gözlerim
Tek damla kanımı akıtmadan derimi soyan
Yalnızlığın ustalık yaşı
Ya umarsız yaşanmışlıkların
ya acıların cümlesinin karanlığı
Yelkenlerin alevleriyle uzaklaşan geminin ardından
bakacağız
Ateşi sönmüş, külleri savrulmuş yağmur mevsimlerine
8.2.2017
İrfan KayaKayıt Tarihi : 14.2.2017 10:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!