Yalnızlığın Türküsü Şiiri - Hüseyin Özdemir

Bu günde yalnızlığımın çöllerindeyim
İçimde soğuk buzul rüzgarları esmekte
Yüreğimi yelkenlemişim açık denizlere
İn cin top oynarken güvertede
Ben düşümdeki adamla döğüşmekteyim
Sonu bilinmeyen bir savaş benimkisi
Bir o galip bir ben
Yelkenlerim açık deniz rüzgarlarıyla dolarken
Gözlerimi çivilemişim ufuktaki güneşe
Güneş beni ipleriyle kendine çekmekte
Ama o düşümdeki adam varya
Bir sigaraya beni kandırmakta
İçtiğim sigaranın ipleriyle ellerimi bağlamakta
Açık denizlerde yalnız bir gemi
Geminin içersinde yalnız bir adam
Adamın içinde yalnız bir yürek
Denizin dalgalarıyla sallanan
Rüzgarlarıyla titreyerek
O deniz o adam o gemi
Açıldıkça yüreklerinde dalgalar
Issız bir adanın limanında
Batık bir geminin bacasından
Yalnızlığın türküsü tütmekte
1995