Yalnızlığın Taksisi Şiiri - Harun Tolga ...

Siyahtı senin adın,
Üzere en cok yakışan renkti beyaz,
En samimi arkadaşındı terk etmek,
Aydınlığı sevmedin hiçbir zaman,
Karanlığa tapardın sen,
Sana hitap edilecek bir ismin,cismin yoktu,
Sadece siyah..der ve susardı tanrı..
Gökyüzü sana bakıp ağlardı,
Sevinirdi yağmur duasına çıkan insanlar,
Dualarının kabul olduğunu sanırlardı,
Günahkarlar..

Sen aynı ciddiyetle yürürdün,o şehvetli adımlarla,
O üstüne basıp geçilmiş orospu kaldırımlarda bırakırdın ayak izini ki;
Kırklanırdı kaldırımlar,
Sabah altı çöpçüleri silemezdi ayak izlerini,
Öğle wakti ekmek banardı esnaf,
Gece üşüyen sokak çocukları sarılıp uyurdu o izlere,
Ve;
Caddenin kenarında ki yalnız kalmış ölü sonbahar yaprakları

Sen ayık gezerken güneş utanırdı doğmaya..
Seni görünce,
Sarhoş sevgililer yarıda bırakırdı sevişmelerini
İntihar ederlerdi..

Çünkü sen aşkı sevmezdin...

Sana göre aşk;
Geceleri, uzun namlulu caddeler de, çırılcıplak, yalnızlıga otostop cekmekti.
Ve;
Sana göre ben; geceleri yalnızlığa giden tek taksiydim...