Yalnızlığın ortağı Şiiri - Göknur Albasan

Yalnızlığın
En iyi dostudur
Engin mavilik
Eski zaman
Tedavilerinde olduğu gibi
Sen anlatırsın o dinler

Kumsala her çarpışında
Konuşur
Seni sana anlatır
Bilir çünkü
şahit olmuştur
Kalbinin yanıp tutuşmasına
Görmüştür
Gözlerinde doğan güneşi
Ruhunda parlayan yıldızları

İçine döndüğünde
Göz kırpar
Buradayım der gibi
Sakin dingin
Seninledir

Bir bakarsın
Hırçın
Deli doludur
Kum tanelerini telaş kaplar
Dolup taşmış
Kabına sığamamıştır
İşte o zaman
Sen dinlersin o anlatır
Hissetmiştir
Yüreğinde ki Fırtınayı
Paylaşır seninle

Birlikte ay ışığına eşlik edersiniz
diplerinde sakinleşir
Çığlıklarınızı sessizliğe gömersiniz

Yalnızlığın en iyi dostudur
Derin koyu mavilik